Kijk! Ik kan al bijna staan!

Stoer vind ik dat, dan ben ik al best groot. En als ik dan bij de tafel kom, probeer ik me daaraan op te trekken, maar dat is nog wel moeilijk. Soms kan ik nog niet bij de tafel, maar wel bij het tafelkleed. Dan trek ik me daaraan op. Maar ik weet niet wat er op de tafel staat en dat dat eraf kan vallen als ik aan het tafelkleed trek.

Ik val zelf ook nog vaak om. En omdat mijn hoofd groot en zwaar is vergeleken met mijn lichaam, val ik dan snel op mijn hoofd. Dat is helemaal niet erg, dat hoort erbij. Maar wel belangrijk dat ik dan niet tegen iets aan val en me heel veel pijn doe. Gelukkig kun jij mij helpen veilig te vallen en weer op te staan:

• Zet geen gevaarlijke spullen op tafel, zoals hete thee en koffie, waar ik bij kan komen.
• Gebruik even geen tafelkleden. 
• Zorg ervoor dat ik ruimte heb om te vallen als het een keer misgaat.
• Scherm scherpe meubelhoeken af.

Ik kan binnenkort als ik aan het kruipen ben, zelf gaan zitten. Denk dan ook hieraan:

• Als ik niet omval en stevig zit, kan ik mee in een fietszitje voorop. Zo kan ik nog meer van de wereld zien! 

Het is ook belangrijk dat je mij helpt sterker te worden. Laat me vooral lekker oefenen. Helpen is echt niet nodig, ik wil het zelf proberen. En vallen hoort daarbij! Ook help je me sterker te worden als je blijft herhalen waar ik niet aan mag komen. Ook al begrijp ik het nu nog niet, het is wel goed om het te blijven zeggen.

Dit alles is belangrijk voor mijn volgende mijlpaal; lopen!